Murat Meriç ile...mutlu cumartesi...

Mesela neden şu ağaç böyle boy verdi de hemen yanındaki güdük kaldı?  Bu şarabın tadı neden bu kadar güzel de, diğeri köpek öldürüyor?  Şu insan neden beni bu denli yoruyor da diğeri  huzur veriyor...

Örnekler çoğaltılabilir tabi.

Çok insan tanıyorum öyle. Bi şeyi çok seven çok yücelten ama neden sevdiğini sorduğun zaman dişe dokunur iki kelam edemeyen, gerekçesini veremeyen.

İnsanlar için de böyledir;  fikirler, duygular hatta eşyalar için de.

Benim "davam" der mesela da; onun savunmasını bile veremez. “İnanıyorum işte” der. İzahı yok. Öyle…

Çünkü sormaz. Sorgulamaz

Diyeceğim şu ki: Sormak lazım!

Şu bahçe niye öyle yemyeşil de odtü'nün önü çoraklaştı diye.

 O niye o yokuşu tırmanıp duruyor öyle,  deli mi ne?

Burda düz zeminler var halbuki,  bi güzel yayılıyoruz işte.

Yorulmaya gerek var mı bu kadar? Ne oluyor yani “bilince” ?

Di mi?

Çok şey oluyor(muş).

Tüm bunların önemini bu kadar güzel hatırlattığı için, kendisine Teşekkürlerimle…

Ha bu arada;

Laf aramızda,

Sahiden biraz deli! J

Aşağıda okuyacaklarınız da şahane bir “deli” nin, enteresan hikayesi.

Hadi dinleyelim mi J

 Neden pop dedik de caz demedik rock demedik mesela. Ya da aslında böyle diyerek hepsini birden mi demiş olduk?  Neden bu başlık?

Tam olarak hepsini birden demiş olduk; evet çünkü ben bu işe başladığımda önce dinleyiciydim sonra merak ettim. Sonra bana dediler ki sen bunları yazsana ve yazmaya başladım. Pop aslında 1970 lerde ortaya çıkmış bi kavram ve popülerin kısaltılmışı. O dönemde ne popülerse pop denilen şey o aslında. Popüler müzik tarihi üzerine yazıyorum ve düşünüyorum. Yoksa hani caz da derdik rock da derdik. Dinlediğim şeyler itibariyle onları demeyi de tercih ederdim; ama pop diyince bunun içine hepsi giriyor.

Müzik yapmak başka bi şeydir, iyi müziği seçip insanlara dinletmek çok başka bi şey. Bu anlamda çocukken hayalini kurduğunuz şey tam da böyle bişey miydi ?  Yani aslında soru şu: Siz tam olarak nereye gidiyordunuz da buraya saptınız?  

Çocukken plaklarla fena haşır neşirdim. Dedemin bi pikabı vardı. Çanakkale'de yaşardık ama babam bankacıydı ve dört yılda bir tayin olurdu. Dört yılda bir şehir değiştirmek gerekirken bizim şansımız dört yılda bir hep Çanakkale'ye dönüyorduk. Doğduğum, ilk ve orta okulu okuduğum yer aynı zamanda.  Ve dedem her gidişimizde pikabını çıkartır bize plak dinletirdi. O dinlediğim  plaklar annemin beni uyuturken dinlettiği plaklarmış aynı zamanda. Şu an da  benim evimde. Ben aslında  mühendis olmayı istiyordum. Lisede başladı asıl bu müzik meselesi. İlk 1984 sonu MFÖ'nün "ele güne karşı yapayalnız"albümünü aldım. Kaset olarak. Hey dergisi çıkardı o zaman, o dergileri takip ederdim. Sonra yabancı müzik dergilerini karıştırmaya başladım. İnternet filan yoktu tabi o zaman. Derken müziği daha bilerek ve seçerek dinlemeye sonra onları kasetlere kaydetmeye ve daha sonra  onları sevdiğim arkadaşlarıma hediye etmeye başladım. Ezgi vardı Karanfil sokakta, Karanfil pazajında. Hala var ama toka satıyorlar mesela aynı adamlar. E sonra dediler ki bana bi tane radyo kuruluyor, daha özel radyolar yeni kuruluyor o dönemde, sen de orda program yapmak ister misin? Radya arkadaş. 1993' te. Daha sonra müzik direktörlüğüne kadar geldim orda. O dönemde en büyük şanslarımdan biri, orda Metin Solmaz'la tanışmış, onunla çalışmış olmamdır. Ki o dönemde önceleri O Metin Solmaz'ın benim hayranı olduğum, yazılarını okuduğum aynı Metin Solmaz olduğunu da bilmiyorum. Böyle radyo müzik derken  Alper Fidaner'le program yapmaya başladık, sonra TRT dönemi başlar vs. ve bugünlere geldik. Kısa hikayem budur. Sorulacak tüm soruları yanıtladım sanırım.

Gülüyor... :)

Bazı kavramların hafızalarda direk çağrıştırdığı isimler vardır. Eski 45'lik diyince de bakınız: Murat Meriç durumu var

Aaa hayırdır inşallah :))

Bu tarif içinizdeki hangi duyguyu doyuruyor tam olarak ve diğer  açlıklarınızı bastırmak için ne yiyip  ne içiyorsunuz ?

 Böyle bi şey varsa ben bununla gurur duyuyorum. Çok insan değiliz zaten; yan yana sıralamaya kalksak bi elin parmaklarını geçmeyiz. Bunlardan biri olmak, ilklerden olmak daha çok hoşuma gidiyor. Ben bu iş üzerine yazan ikinci kuşaktanım İlk kuşak Orhan Kahyaoğlu ve sonrasıdır ve bununla gurur duyuyorum. Bu işle uğraşan insanların biz sizin yazılarınızla büyüdük demesi de çok hoşuma gidiyor tabi. 

Diğer açlıklardan kasıt sinema vs ise...

Herşey.

Herşeyse sizinle oturup konuşmam bile benim için bi beslenme şekli. Bu bana hediye ettiğiniz kitap mesela; bunu sizin sayenizde okuycam ben. Gibi...
Bi de ben müziği sadece müzik olarak algılamıyorum. Yapılan işi bi yere oturtmak. O plak nasıl çıktı. kim besteledi. hangi koşullarda ortaya çıktı. Bi aşk şarkısı için bunu söylemek çok mümkün değil belki ama mesela  Sezen Aksu Iışık Doğudan Yükselir'i hangi ortamda çıkardı. o albümde niye türkü okudu. hemen sonrasında neden Cumartesi Anneleri için bi şarkı yaptı. Ya da İlhan İrem'in Bir varmış bir yokmuş şarkısı. Savaş karşıtı bir şarkıdır. Bunu neden yaptı...

Ve şimdi de Şarkılı Cumhuriyet Tarihi diye bi şey uydurdum. Üniversitelerde, Cumhuriyet tarihini şarkılar üzerinden anlatıyorum. En son Maltepe Üniversitesinde yaptım. Şimdi Aralık ayında Anadolu Üniversitesi var. Adana Çukurova Üniversitesinde bi benzerini "göç" konusu üzerinen gerçekleştiricez. Göçler Türkiye'yi ve insanları nasıl etkiledi gibi...

Ya da işte yarın Birgün' de yayınlanacak yazım. Atatürk'ün bir dönem sofrasında kaydettiği bir plak. bi ara piyasaya çıkıyor ancak devlet tarafından sakıncalı bulunup toplatılıyor. Çünkü Atatürk sarhoş o konuşmada ve dili dolaşıyor. daha önce Radikal'e yazmıştım şimdi onu genişletip Birgün'e yazıcam. 

Devletin "Benim Atatürk'üm nasıl sarhoş olur " mantığıyla hemen toplatıtığı bir plak. 

Beyle enteresan şeyleri öğrendikçe tabi ben iyce manyaklaştım. 

Kahkahalar :))

Kennedy'nin Başkanlık seçiminde yaptığı konuşma, Hitlerin 2. Dünya Savaşı'nı başlatan konuşması kayıtlı olan plaklar var elimde. 

Türkiye'de sesli 2.Dünya Savaşı Ansiklopedisi diye bi plak çıkmış. Sesli ansiklopedi. İkinci dünya savaşını radyo spikerleri  anlatıyor. Bunları kimse bilmez tabi.

1963 yılı 10 Kasım'ı takiben bi plak yayınlanıyor. Atatürk'ün ölümümün 35 yılı nedeniyle İsmet İnönü'nün konuşması, Celal Bayar'ın Atatürk'ün ölüm yıl dönümünün bilmem kaçıncı gününde yaptığı bir konuşma,10.Yıl Nutku  ve Kenndy'nin  Atatürk'ün ölüm yıl dönümü nedeniyle 10 kasım 1963 yılında yayınladığı bir mesajı kapsıyor. Ve ne ilginçtir ki Kennedy  12 gün sonra  öldürülüyor. Kennedy'nin  plak üzerindeki son konuşmalarından biri Türkiye'de basılıyor. Böyle açtıkça, deştikçe inanılmaz enteresan şeyler çıkıyor işte.

Netekim bu açlık bitmez. Hala çok açım...

Yaptığı işi aşkla tutkuyla yapan insanların bunu kişisel hayatında nasıl bi yere koyduğunu hep  merak etmişimdir. Siz mesela müzik konuşamadığınız biriyle iyi dost ya da arkadaş olabilir misiniz? Ya da kendi tanımlamanıza göre “iyi müzik”ten anlamayan bi kadına aşık olabilir misiniz?

Tabi. 

Gülüyoruz...

Çok net oldu bu galiba.

Evet ama çok hoşuma gitti çünkü sinir oluyorum  o anlayışa ya.

Pek tabiki. Yani şöyle söyleyim  bi insan Melih Gökçek değilse arkadaş olurum ben onunla. Tanısam belki ama: hiç sanmıyorum. Dünyada arkadaş olamayacağım tek insan oymuş gibi geliyor bana. Herkesle konuşacak bişdy mutlaka vardır. Çok netim yani bu konuda. Tanrı değilim bişey değilim insanız işte. Yanlışsa da mutluyum...

Kendi özel koleksyonunuzdan, bi arkadaşınız  ödünç istediğinde plaklarınızı çok rahatlıkla verebiliyor musunuz? Genelde sizin durumunuzdakiler bu konuda biraz takıntılı olur. Verirken eliniz titrer mi? J

 Normal şartlarda elim titrer tabi. Asla vermeyeceğim plaklarım var ama bi kısım özel insanlar vardır onlara veririm. Doğru bi yerdeyse, çok net olarak söyleyim ola ki, en kötü ihtimal o insan o plaga el koyduğunda alıp da bir daha vermeyecekse bile, o plağın kıymetini bilicekse veririm. 

Peki altın parçalarımdır kimseye elletmem dediğiniz üç tane plağınızı sorsam?

Elletmemden kasıt vermemse işte Atatürk ün o plağı önemlidir. Bahsettiğim sarhoş konuşmasının olduğu plak. Onun dışında  Tülay German benim yeryüzünde en sevdiğim insanlardan biridir. Kendisini de yaptığı işleri de acayip severim.  1966' da Türkiyeyi terkedip Paris'e yerleştiğinde onu tanıtmak için 50 ya da yüz tane plak basılıp radyolara dağıtılıyor. Bu plağın  bi kopyası bende. Çok büyük bi tesadüf eseri istanbul'da bi sahafta buldum. Onu da kimseye vermek istemeyebilirim. Üçüncü plak bulmak zor yani herşey olabilir... mesela bana müziği sevdiren insanlardan biri dayımdır. Dayımın üzerine el yazısıyla yazıp bana imzalattığı Sev Kardeşim plağı vardır. Dünyanın en kolay bulunan plağıdır  aynı zamanda; ama o kopyayı ben kimseye vermek istemem.

Diyelim ki meydanlardayız, inandığımız bi şeyin peşinden yürüyoruz…fonda ne çalsın?

Fonda Türkiye'dense bu aralar Ahmet Kaya'ya takılmış olduğum için Ahmet Kaya olabilir ama mesela 31 Mayısta Gezi direnişi başladı ve ben o sırada Antalya'dan Ankara'ya geliyordum. O gün yolda alelacele Birgün'e "Direne direne kazanacağız!" diye bir yazı yazdım. İlginçtir ki o yazı boyunca kulağımda hep Yeni Türkü'nün "Haydi gel" şarkısı vardı. O gece Nefeste programa o şarkıyla başladım. Sonra tabi sürdüremeyeceğimize karar verdik. Programı sonlandırdık. O gece boyunca da hep aklımda o şarkı vardı. Ama onun yanına Moğollar'ın' Bi şey yapmalı' sı konulabilirç Son dönemde çıkmış insanları en iyi gaza getiren şarkıdır. Ahmet Kaya'nın "Gururla bakıyorum dünyaya" şarkısı çok önemli bi şarkıdır bu anlamda.

Dünyadan bi örnek vermek gerekirse bizim gençken bi hayalimiz vardı. Türkiye'de devrim olduğu gün Shostakovich'in 7. senfoni 4. bölüm, Leningrad senfonisidir o senfoni ve Rus Devrimi'ni  anlatır.Bu biraz sovyetik olmakla ilgilidir mesela ama bu da kayıtlara geçsin. Bunu hiç biyerde yazmadım.  Bi gün devrim olursa bu şarkıyla yürümeyi hayal ederdik. 2010'da Almanya da 1 Mayıs alanında çaldım. Almanya' da coşkuyla kutlanılıyor tabi Türkiye'deki gibi gazla değil. Güneş batmaya yakın o gece ben l Mayıs' ta Beyaz Kelebekler de çaldım Ahmet Kaya ve Duman da çaldım Cem Karacadan 1 Mayıs'ı da  çaldım.

Şu an bunu okuyon o tek kişi…

 Eyvah! çok tehlikeli bir soru geliyor sanki şu an...

yok yok değil :)

Annesiyle  kavga etmiş, en iyi arkadaşı telefonuma çıkmamış, otobüste garip bir yaratık ayağıma basmış. Öfkeden deliriyor…acilen pasif lora etkisi yaratacak bi müziğe ihtiyacı var. Kulaklığını taktı…siz de düğmeye basmış olun, hangi şarkı?

Yuuuhhh!
Bunu biraz düşüneyim...

Pinhani'nin sevdiğum yanımda uyusun. Bu mesela, buyursun bunu dinlesin. İşe yarar mı bilmem ama...

Tüm hayatını etkileyecek çok radikal bi karar almış diyelim. Bi şehirden, bi insandan ya da yaptığı işten  gitmek istiyor. Hatta abartalım biraz…bütün gemilerini yakası var ama bi yandan da üç buçuk atıyor. Korkuyor…cesarete ihtiyacı var. Öyle bi şarkı var mı?

MFÖ"den " adımız miskindir bizim" Aşık Veysel'in sözleri. Biz dünyadan gider olduk kalanlara selam olsun... 
Budur!

 Kendinizi rakıyı rokayla içer, erik yer. Bamya sever. Kedi sever. Dinlediklerini yazar, sevdiklerini çalar diye ifade etmişsiniz. Perdeyi bi tık daha aralasak orda gözümüze ilk çarpacak şey ne olurdu ?

Bunlar var zaten işte. Bamya var rakı var kedi var daha ne olsun.Bin tane daha şey bulurum ama...

ilk aklınıza geleni istiyorum ben.

Hımm düşünelim biraz...bu sahiden zor oldu ya...

Rakının yanına birayı koyabiliriz dünyanın bütün biralarını içmek istiyorum. Yemekler üzerinden gidiceksek üzüm ve karpuzu ekleyebeliriz . Bezelyeyi çok severim. Sebzesiz olmaz öyle diyim; vejeteryan değilim ama et obur hiç değilim. Dinlediklerime Stravinsky  ve Mahler'i  ekleyelim. Hatta net olarak Stravinsky' nin Bahar ayini.  O benim canıma okuyan ve binlerce kaydını duymak istediğim bi şarkıdır.

 Ekşi sözlükte adınızın karşılığında gördüğüm bi cümle: Kedi çalan adam…ne demek bu? J

Kahkalar :))

Cümle bunu açıklamıyor çünkü. Enstrüman gibi çalan demek mi yoksa bi yerden gibip baya bildiğimiz kedi yürütmek gibi bişey mi? 

Bi gece, sahiden de  çok fantastik bi gece, Ankara'da içtik ve gecenin  sonunda kardeşimin evine gittik. O gece bilmem nerde caz dinleyip sonra bilmem nereye gidip Ankara havası, sonra o dönem Gölge vardı orda rock dinleyip kendimizi kaybettik.

Kardeşimin de  hala bizimle yaşayan bir kedisi vardır. O kediyi kucağıma aldım ve ses çıkardı. Miimm diye bi ses. Sonra bi yerine bastım başka bi ses. Zaten konuşan bir kedidir mır mır anlatır durur. Sonra sarhoşuz ya...kediyi mıncıklayarak bi takım sesler çıkardım. O, o gecenin hatırasına oraya yazılmış bi şeydir. Yazan da can dostlarımdan biridir.

 Daha dün akşam twitterda Deniz Öztürhan “mahallede şu an bi teyze –Atatürk’ü haykırmak ne demek?” diye bağırarak sinir krizi geçiriyor. Toplumcak delirdik mi lan? “ diyen bi twit attı. Ben de altına işte sınır burası. Bence burada durmalılar.Daha fazla üstümüze gelmemelerinin işareti diye yazdım.  Hakkaten  toplumcak çıldırmanın eşiğinde olabilir miyiz? Bu gemi nereye gidiyor sizce?

Ve hatta Moda'da. Sizin yaşadığınız semtte geçmiş olay.

Çıldırmanın eşiğini geçtik yahu! Baya bildiğin çıldırdık. Çok net yani 31 mayıs ve sonrası çok başka bişeye dönüştü olay; daha önce de böyle çıldırma emareleri vardı ama bunun Moda'da yaşanmasına da hiç şaşırmadım. Saçım örgüydü ve Moda'da banka kuyruğunda bekliyorum. orda kuyrukta arkadan biri saçıma asıldı. Dedim arkadaşlarımdan biri bana şaka yapıyor heralde. Döndüm başörtülü bi teyze "ne yapıyosun sen bu saçını niye kız gibi örmüşsün diye elindeki şemsiyeyle beni dürtmeye başladı. Mavi ekrana düştüm ben tabi eror verdim. Hiç bişey diyemedim ve bankaya kaçtım.

Atatürk'ün Türkiye'sinde bu saçla gezemezsin diye elindeki şemsiyeyi vuruyor. 

Halbuki tam da Atatürk'ün Türkiye'sinde yapılacak bi şey bu.

E dellii......

Öyle şeyler yaşıyoruzki, Tayyip bi konuşma yapıyor , Arınç bunu yalanlıyor, ertesi gün Bülent Arınç çıkıp Başbakanla restleşmemiz bizi bağlar diyor, arkasından Cemil Çiçek açıklama yapıyor ve "Ben hiç hristiyanları sevmiyorum" diyor...

E bu neee??/
Delirmemiş de ne yapmışız!?

Bildiğin toplumcak delirdik işte.

Can Yücel'in "Ben hayatta en çok babamı sevdim!" diye bir dizesi var. Siz bu cümleyi bu netlikte kurabilir misiniz? Kursanız O'nun babam dediği yeri siz neyle ya da kimle doldururdunuz?

Bu çok zor soru.

Öyle dee,  şansımı deniyorum :))

Yani annemi de diyebilirim, herkesi koyabiliriz ama illa ki bi isim vermek gerekiyorsa benim için o isim dayımdır. Çok genç yaşta kaybettim amaa onunla çok özel vakitler geçirdim. O'nun bu cümleye girmesine yeter. 

Şimdi susmam gerekiyor, ağlayabilirim...

Tamam hemen geçiyorum.

"Ben hiç" diye bi oyun vardır. Ben hiç diye başlarsın ve cümle genelde abzürd bi şey ya da bir itirafla tamamlanır. 

Ben hiç bu oyunu oynamadım.

Selvi : Bu da sana kapak olsun Oya.

Ve kahkalar...

Peki buraya bi çentik atıyorum.

Ben hiç sigara içmedim de böyle bi cümle olabilir. Ben hiç damdan atlamadım da denilebilir.

İtiraf gibi bişey istesem...

ooo çok zor...

Birini mutlu etmek için en son ne yaptığınızı hatırlıyor musunuz?

Yaptığım her şey insanları mutlu etmek üzerine kurulu aslında ama özellikle "mutlu edeyim" diye bi şeyim yoktur benim. Çok net bişey söyleyeceksem çok sevdiğim bi arkadaşımın oğluna bi tişört ve bir dvd aldım bu onu çok mutlu etti. Söyleşinin başında Metin Solmaz'dan bahsetmiştik. O'nun oğluna. O'nu çok mutlu ettim ben de çok mutlu oldum.

Sadece kendinizi mutlu etmek için en son ne yaptınız diye sorsam…

 Ooo hiç hatırlamıyorum. Zorlanıyorum şu an... Frankfurt'ta rakı içmek beni çok mutlu eden bişeydi mesela.
En son Tüyap Kitap Fuarı'na gittim bir sürü kitap aldım o da beni çok mutlu etti. Ya da  Kadıköy'de çok sevdiğim bi çizgi romancı var,oraya gidip gelmek beni çok mutlu ediyor. 
Çok özel olarak...bilmiyorum ki.

Peki şu anki duygunuz desem...

Mutluluk...tam şu andan bahsediyorsak ve aslında rakıyla ilgisi yok bunun. Rakı içmesek de bu sohbette  bu duygu gelirdi bana. Çok keyifli şu an.

ve son soru: rakının tadı nasıl?

Rakının tadı ve kokusu beni o kadar mutlu ediyor ki...Cemal Süreyya'nın o "kahvaltının mutlaka mutlulukla bir ilişkisi var" dediği dizeler. Benim için o rakıdır mesela. Ki asla kendimi kötü hissettiğimde ya da bi şeylerden kaçmak için içmedim bugüne kadar. Hiç tek başıma da içmedim mesela; hep en az iki büyük buluşmaları saymazsak, en çok altı kişilik bi masada ve  hep mutlu olduğum anlarda içtim rakıyı.

 Çoook teşekkür ederim...

Bitti mi? çok saçma! Şimdi boşluğa düşeceğim; lütfen bana soru sorun! hayıırr...!

ve yükselen kahkahalar... :)

Fotoğraflar: By Selvi Karagöz :)